تازه های الکترونیک و تکنولوژی

داشتن یک اسمارت فون در جیب مانند حمل یک دفترکار همراه است که با صرفه جویی در زمان و انرژی، می توانید همه چیزهایی که در یک دستگاه کوچک جیبی نیاز دارید، به همراه داشته باشید. با این حال، در جایی که درگیر مسئله چاپ می شوید، این موضوع می تواند سخت و آزاردهنده باشد که وقتی نیاز به تصاویر، اسناد و ایمیل های کاغذی دارید، قادر نیستید از یک پرینتر برای چاپ محتوای گوشی خود استفاده کنید. اما در حال حاضر، سامسونگ سری جدید پرینترهای لیزری رنگی بی سیم را معرفی کرده که دارای مشخصه تکنولوژی NFC می باشند و به کاربران اسمارت فون ها، امکان چاپ اسناد مورد نیازشان را تنها با ضربه زدن به پرینترهای سری Xpress C410W می دهد.

سامسونگ تاکنون پرینترهای لیزری رنگی مجهز به Wi-Fi را تولید کرده است، اما این شرکت، سه پرینتر جدید Xpress را به عنوان اولین پرینترهای صنعتی با قابلیت NFC معرفی می کند. پس از عرضه ی اپلیکیشن چاپ موبایل سامسونگ، کاربران فقط با یک ضربه کوچک بر اپلیکیشن پرینتر اسمارت فون خود، می توانند برای ارسال بی سیم تصاویر، اسناد، ایمیل ها یا محتویات مرورگر خود به صف چاپ پرینتر اقدام نمایند.

هر سه پرینتر قادر به چاپ 18 صفحه سیاه و سفید در یک دقیقه، یا چهار صفحه رنگی در همین مدت زمان می باشند. اگر تلفن شما دارای قابلیت NFC نمی باشد، یا اپلیکشن مربوطه بر روی آن اجرا نمی گردد، پرینترهای سری Xpress از قابلیت Cloud Print گوگل برای چاپ بر روی وب نیز پشتیبانی می کنند. همچنین سامسونگ وعده ی یک راه اندازی سه مرحله ای کامپیوترهای ویندوز/مک/لینوکس را داده است که نیازی به اتصال USB فیزیکی بین دو دستگاه ندارد.

پرینتر لیزری رنگی رومیزی C410W دارای مشخصه پردازنده 300 مگاهرتز و حافظه 32 مگابایتی می باشد و دقت چاپ را تا 2,400x600 نقطه در هر اینچ (dpi) ارائه می دهد. سرعت چاپ آن تا 150 برگه در هر دقیقه می باشد و جعبه خروجی قبل اینکه نیاز باشد تا کاربر فضای کمی را برای چاپ بیشتر، آزاد نماید، می تواند 50 برگه را به صورت یکجا نگه دارد.

دو مدل دیگر، هر دو پرینترهای لیزری رنگی چند منظوره هستند. علاوه بر چاپ، C460W می تواند عمل کپی و اسکن اسناد را نیز انجام دهد. اسنکر TWAIN/WIA دارای رزولیشن نوری تا 600x600 نقطه در هر اینچ می باشد که می تواند با اندکی تسهیل دیجیتالی، تا اندازه ی 4,800x4,800 نقطه در هر اینچ افزایش یابد. این مدل دارای دو پردازنده است که یکی با سرعت 533 مگاهرتز به عنوان اصلی و دیگری با سرعت 150 مگاهرتز، همراه با حافظه داخلی 128 مگابایتی می باشند.

چاپگر لیزر رنگی چند منظوره C460FW نیز دارای مشخصات مشابه با C460W می باشد، اما قابلیت فکس هم به آن افزوده شده است. این چاپگر قادر به ارسال فکس های سیاه و سفید با رزولیشن 300x300 dpi از طریق مودم خود، با سرعت انتقال تا 33.6 کیلوبیت بر ثانیه می باشد، اما همچنین قادر به ارسال فکس های رنگی در رزولیشن 200x200 dpi می باشد.

پرینترهای سری Xpress C410W برای عرضه در ماه ژوئن و در کره جنوبی اختصاص داده شده اند، اما هنوز اطلاعاتی از قیمت و زمان عرضه آن در آمریکا یا دیگر نقاط جهان در دسترس نمی باشد.

منبع : gizmag

در راستای کمک به کاهش ضایعات قطعات الکترونیکی و تقویت تولید پایدار، پژوهشگان امریکایی دستگاه‌های الکترونیکی را توسعه داده که پس از گرمای بیش از حد می‌توانند فرایند خودتخریبی را آغاز کنند.

درحال حاضر، اغلب دستگاه‌های استفاده شده پس از به پایان رسیدن عمر خود به ضایعات محیطی تبدیل شده و موجب آلودگی محیط زیست می‌شوند. پژوهشگر ارشد این پروژه، اسکات وایت از استادان دانشگاه ایلینویز امریکا می‌گوید: "ما به توسعه‌ی قطعات الکترونیکی موفق شده‌ایم که که در هنگام نیاز وجود داشته و در صورت عدم نیاز خود را از بین می‌برند. این دستاورد، شیوه‌ی ایجاد پایداری در مواد استفاده شونده در ساخت قطعات الکترونیک مدرن می‌باشد و اولین تلاش ما برای استفاده از محرک‌های محیطی جهت راه‌اندازی خودتخریب است."

دستگاه‌های راه‌اندازی گرمایی، از بردهای منیزیمی چاپ شده بر روی مواد انعطاف‌پذیر و باریک استفاده می‌کنند. پژوهشگران قطرات کوچک اسید ضعیف شده را در موم ریخته و دستگاه‌ها را با این موم پوشانده‌اند. هنگامی که دستگاه به گرمای بیش از حد برد، موم ذوب شده و اسید را منتشر می‌کند. این اسید سریعا دستگاه را حل کرده و کاملا از بین می‌برد.

برای راه‌اندازی از راه دور این واکنش، پژوهشگران یک رسیور فرکانس رادیویی و یک سیم‌پیچ گرمایشی القایی را در دستگاه قرار داده‌اند. کاربر می‌تواند یک سیگنال را جهت افزایش گرمای سیم‌پیچ ارسال کرده که این فرایند موجب ذوب شدن موم و تخریب دستگاه می‌شود. طبق گفته‌ی پژوهشگران، سرعت فرایند تخریب از طریق تنظیم ضخامت موم، غلظت اسید، و دما قابل کنترل می‌باشد.

آنها قادر به طراحی دستگاهی با ویژگی خودتخریبی در بیست ثانیه تا چند دقیقه پس از اعمال گرما هستند. یافته‌های این گروه از دانشمندان در ژورنال Advanced Materials منتشر شده است.

منبع : gadgets

کاربران گوشی‌های هوشمند که به امنیت خود اهمیت می‌دهند، شاید درخواست‌های اپلیکیشن‌ها جهت “استفاده از موقعیت مکانی فعلی‌شان” را نپذیرند، با این حال بنابر تحقیقات انجام شده در دانشگاه ایلینویز، حتی نپذیرفتن این درخواست اپلیکیشن‌ها هنوز هم بدین معنا نیست که نمی‌توان کاربران را ردیابی کرد. دلیل این است که سنسورهای هر تلفن، مانند شتاب سنج دارای “اثر انگشت” منحصر به فردی می‌باشد. با شناسایی آن اثر انگشت در داده‌های سنسور ارسال شده از تلفن، اشخاص ثالث می‌توانند در حداقل‌ترین شکل ممکن، تمام کارهای شما و اینکه آن‌ها را در چه زمانی انجام می‌دهید، تحت نظر بگیرند.

بر اساس آنچه که توسط این دانشگاه شرح داده شد، سنسورهای یک گوشی‌هوشمند تقریبا مانند شیرینی‌های قندی ساخته شده با یک قالب شیرینی دایناسور شکل هستند. اگرچه ممکن است همه‌ی شیرینی‌ها در همان نگاه اول شبیه دایناسور به نظر برسند، اما هر کدام دارای عیوبی کوچک و منحصر به خودشان هستند. در مورد سنسورها نیز آن‌ معایب در فرستادن نوعی اثر انگشت در داده‌های جمع‌آوری شده خلاصه می‌شود. هرچند که اثر انگشت به آسانی برای کاربران اتفاقی داده‌ها آشکار نمی‌گردد، اما می‌تواند توسط افرادی که به دنبال آن هستند، تشخیص داده شود.

محققان با آزمایش ۸۰ تراشه‌ی مستقل شتاب‌سنج بعلاوه‌ی شتاب‌سنج‌های موجود در ۲۵ گوشی اندرویدی و ۲ عدد تبلت به این نتیجه رسیده‌اند. آن‌ها از یک موتور ویبراتور که چیزی شبیه به آن در اکثر تلفن‌های هوشمند یافت می‌شود، استفاده کردند تا تمام شتا‌ب‌سنج‌ها را دچار ارتعاش کنند. با تحلیل نتایج حاصل از قرائت داده‌های شتاب‌سنج، یک اثر انگشت برای هر واحد شتاب‌سنج محرز شد. زمانی که آن اثر انگشت‌ها در قرائت‌های بعدی جستجو می‌شدند، این امکان وجود داشت که دستگاه سرچشمه با دقت ۹۶ درصد شناسایی شود.

این بدان معنیست که به شکل امکان‌پذیری، مهاجمان می‌توانند از طریق توابع کاربردی فعال‌کننده‌ی ویبراتور شتاب‌سنج، به سادگی به اثر انگشت شتاب‌سنج یک تلفن دسترسی پیدا کنند. حتی اگر از شتاب‌سنج‌ هم صرف نظر کنیم، سنسورهای دیگری مانند دوربین، میکروفون یا ژیروسکوپ وجود دارند که احتمالا حاوی اثر انگشت‌هایی مختص به خودشان هستند. طبق گفته محققان، با ترکیب تمام این شناسه‌ها، ردیابی و تحت نظر گرفتن یک کاربر حتی با دقتی بالا امکان‌پذیر خواهد بود.

هرچند که داده‌های GPS لزوما نمی‌توانند مورد دسترسی قرار بگیرند، اما احتمالا می‌توان مکان تقریبی یک کاربر که قبلا در حین استفاده از GPS شناسایی شده است را بر اساس دسته‌ای از اپلیکیشن‌ها مشخص کرد، یک اپلیکیشن ناوبری نشان خواهد داد که مثلا کاربر در حال عبور از مکانی است و در همین حال، یک اپلیکیشن دیگر ممکن است حضور کاربر را در یک سالن ژیمناستیک نشان دهد. در کل، هیچ کدام از این موارد، مشکل محسوب نمی‌شود به شرطی که داده‌های خام سنسور بر روی خود تلفن پردازش گردند و فقط اطلاعات پایه به اشتراک گذاشته شوند. با این حال، متاسفانه در این شرایط یک حجم کاری بزرگ بر دوش پردازنده تلفن قرار می‌گیرد و موجب تقلیل عمر باتری می‌شود.

این تحقیق به رهبری پروفسور Romit Roy Choudhury و دانشجویان فارغ‌التحصیل، Sanorita Dey و Nirupam Roy به انجام رسید. در این تحقیق هیچ راهکار خاصی پیش روی ما قرار داده نشد جز این پیشنهاد که کاربران داده‌های سنسور دستگاه خود را قبل از بررسی نحوه مشروعیت یا امنیت آن‌ها با هیچ اپلیکیشنی به اشتراک نگذارند.

منبع : gizmag

مجموعه‌ی Kyocera، به ماموریت خود در ساخت تلفن‌های محکم (و اغلب مقرون به صرفه) ادامه داده است. جدیدترین دستگاه بادوام این کمپانی، Torque G02 نام دارد که طبق ادعای سازنده اولین اسمارت‌فون مقاوم در آب دریا می‌باشد.

مانند Torque اولیه و سایر محصولات قبل ازجمله Kyocera Brigadier، اسمارت‌فون G02 موفق به کسب استانداردهای دوام و استحکام نظامی و شامل قابلیت مقاومت در برابر آب، گردوغبار و ضربه شده است، اما قابلیت جدید این دستگاه در آن است که G02 نه تنها می‌تواند در آب اقیانوس‌ها دوام آورد بلکه قادر به اجرا و گرفتن عکس در درون آب نمک‌دار می‌باشد. نرم‌افزار دوربین این تلفن حتی دارای حالت زیرآبی برای زنده نگه داشتن رنگ‌ها درحین تصویربرداری از دنیای زیرآب می‌باشد.

علاوه بر مقاومت در برابر آب، گردوغبار و ضربه و سقوط، این تلفن همچنین برای مقاومت در برابر رطوبت، دمای زیاد، فشار کم، و حتی چرخه‌های یخ زدن-یخ‌گشایی و انجماد نیز تست شده است. طبق ادعای کمپانی سازنده، این تلفن برای موج‌سواران، یخ‌نوردان، کوهنوردان، دوندگان و سربازان مناسب می‌باشد و با اپلیکیشن‌های از پیش بارگذاری شده برای پیش‌بینی وضعیت آب‌وهوا و شرایط آبی، نقشه‌های آفلاین و ردیاب تمرینات بدنی، همراه است.

نمایشگر 4.7 اینچی اچ‌دی آن از مواد IGZO (ایندیم گالیک زینک اکساید) که گاها در نمایشگرهای مسطح LCD بزرگ‌تر بکار می‌رود، به همراه شیشه‌ی Dragontrail X ساخته شده است که حتی در صورت وجود قطرات آب بر روی سطح نمایشگر به لمس حساس است.

G02 همچنین دارای تکنولوژی Smart Sonic Receiver شرکت سازنده‌ی خود است که برای ارائه‌ و دریافت صدای بهتر در تماس‌ها طراحی شده است. دو اسپکیر جلوی دستگاه که بلندتر از اغلب اسپیکرهای اسمارت‌فون‌ها می‌باشند، از دیگر ویژگی‌های پنهان خوشایند تلفن‌های Kyocera به شمار می‌روند.

کمپانی سازنده در مورد بکار بردن یکSnapdragon 400 SoC کوالکام و پردازنده‌ی چهارهسته‌ای 1.4GHz به همراه Adreno 305 GPU سخن گفته است. دو گیگابایت رم و شانزده گیگابایت خافظه داخلی در این دستگاه وجود دارند که میزان حافظه از طریق اسلات microSD موجود در آن قابل گسترش می‌باشد. مشخصات دیگر آن کاملا استاندارد می‌باشد: اندروید لالی‌پاپ 5.1، قابلیت 4G LTE و دوربین‌های 13 مگاپیکسل در پشت و 5 مگاپیکسل در جلو.

هنوز در مورد قیمت این محصول نیز از سوی کمپانی سازنده خبری اعلام نشده است، اما محصولات گذشته‌ی Kyocera دارای قیمت‌های مشابه تلفن‌های اندرویدی میان رده‌ای یا پرچم‌دار بوده‌اند.

منبع : gizmag

کمپانی بریتانیایی Pi Supply، به ایجاد یک ماژول نمایشگر جوهر الکتریکی کم مصرف و کم هزینه برای بورد کامپیوتری Raspberry Pi اقدام نمود. این نمایشگر با نام PaPiRus در سه اندازه‌ی مختلف (1.44، 2.0 و 2.7 اینچ) طراحی شده و درست مانند تمامی دستگاه‌های کاغذ الکترونیکی در نور خورشید قابل خواندن می‌باشد و می‌تواند برای یک مدت زمان طولانی بدون نیاز به انرژی، روشن باشد.

PaPiRus قابل سازگاری با مدل جدیدا منتشر شده‌ی Raspberry Pi 2 Model B و همچنین مدل‌های گذشته‌ی +A و +B است. این واحد با 32 گیگابایت حافظه‌ی فلاش ارائه شده است و همچنین دارای یک سنسور دما و کانکتور ورودی/خروجی عمومی (GPIO) و چهار سوئیچ اختیاری در بالای بورد، است. نمایشگر 1.44 اینچی با روزلوشن 128x96، نمایشگر 2.0 اینچی با 200x96 و 2.7 اینچی با 264x176 پیکسل ارائه می‌شوند.

PaPiRus همکاری میان Pi Supply و کمپانی کاغذ الکتریکی Pervasive Displays است. این واحد دارای پایه‌ی کد فعلی اپن‌سورس RePaper به همراه مجموعه‌ای از کدهای نمونه و دیاگرام‌های سیم‌کشی مربوط به Raspberry Pi است.

در صورت اجرای برنامه‌های کمپانی سازنده، می‌توان شاهد عرضه‌ی PaPiRus به بازار از ماه جولای بود.

منبع : gizmag

پنل‌های LCD موجب باریک‌تر و سبک‌تر ساخته شدن تلویزیون‌ها به اندازه‌ای که قابل اتصال بر روی دیوار درست مانند یک تابلو باشند، شده‌اند. اما مجموعه‌ی LG Display گامی فراتر برداشته و اخیرا از یک پنل OLED پرده‌برداری کرده که درست مانند یک کاغذدیواری و به صورت مغناطیسی قابل نصب بر روی دیوار است.

LG Display از این صفحه‌ی تلویزیون 55 اینچی OLED خود در نمایشگاه رسانه‌های سئول رونمایی کرد. درمقایسه با پرچم‌دار فعلی 55 اینچی OLED TV این کمپانی که 4.3 میلی‌متر ضخامت دارد، پنل جدید تنها دارای ضخامت 0.97 میلی‌متر و وزن 1.9 کیلوگرم است. این دستگاه همچنین انعطاف‌پذیر می‌باشد.

رقبایی مانند سامسونگ و سونی، ظاهرا از رقابت در بخش OLED بسیار عقب مانده‌اند و امید خود را به نسل بعدی تکنولوژی LCD یعنی quantum dot، بسته‌اند. اما یئو سانگ، مدیر بخش OLED مجموعه‌ی LG Display، وعده‌ی ارتقای تولید OLED را در اواخر این سال داده تا نیازهای مصرف‌کنندگان تامین شود. اگرچه LG Display یک کمپانی مستقل و تامین‌کننده‌ی پنل‌های شرکت‌های مختلفی مانند دل، ایسوس و اپل می‌باشد، بزرگ‌ترین مصرف‌کننده‌ی آن LG Electronics است.

اوایل این سال، LG Display به انتشار پنل‌های OLED در ابعاد 55، 65 و 77 اینچ اقدام نمود، اکنون این کمپانی خواهان دستیابی به جایگاهی بالاتر است به طوریکه یئو وعده‌ی ارائه‌ی پنل‌های 99 اینچی را تا پایان سال داده است. اما وی همچنین اعلام کرده که این کمپانی دست از تولید نمایشگرهای اندازه کوچک و متوسط برنمی‌دارد و طرح‌هایی برای ادامه‌ی ارتقای تکنولوژی OLED پلاستیکی برای استفاده در نمایشگرهای انعطاف‌پذیر و شفاف مخصوص دستگاه‌های پوشیدنی و داشبوردهای خودروها دارد.

هنوز خبری مبنی بر زمان انتشار صفحه‌ی تلویزیون‌های OLED دیواری برای مصرف‌کنندگان اعلام نشده است، اما حتی ایده‌ی ساخت تلویزیون که به صورت مغناطیسی قابل اتصال به دیوار باشد، بسیار جذاب است.

منبع : gizmag

Endless یک طرح مینی‌کامپیوتر به شمار می‌رود که بر ایده‌ی تبدیل تلویزیون کاربران به یک کامپیوتر کاملا عملکردی استوار است. این طرح دارای یک سیستم عامل اختصاصی بوده و با کتابخانه‌ای از اپلیکیشن‌ها و برنامه‌هایی که قابل اجرا در هر دو حالت آنلاین و آفلاین هستند، ارائه خواهد شد.

این کامپیوتر کوچک و رنگی بر اساس یک پردازنده‌ی دوهسته‌ای و کم تکنولوژی Intel Celeron به همراه دو گیگابایت رم اجرا می‌شود. از آنجایی که این کامپیوتر برای کشورهای درحال توسعه طراحی شده، قابلیت‌های آفلاین را در اولویت قرار داده است و بیش از صد اپلیکیشن برای آن آماده شده است. سیستم‌عامل اختصاصی این دستگاه که از سوی کمپانی سازنده Endless OS نامیده می‌شود، نیاز به آموزش خاصی برای استفاده ندارد. این سیستم‌عامل درست مانند سیستم‌عامل‌های اسمارت‌فون‌ها می‌باشد.

این سیستم از طریق پورت‌های HDMI یا VGA قابل اتصال به نمایشگرها می‌باشد و در سه نوع ارائه می‌شود. دستگاه قابل پیکربندی در 32 گیگابایت حافظه‌ی فلاش یا 500 گیگابایت HDD است. نوع 500 گیگابایتی ارائه‌ دهنده‌ی اتصالات وای-فای و بلوتوث و اسپیکر به عنوان ویژگی‌های استاندارد می‌باشد، اما در مدل با ظرفیت کمتر این ویژگی‌ها به صورت اختیاری عرضه می‌شوند. تمامی پیکربندی‌ها دارای یک پورت USB 3.0، دو پورت USB 2.0، Gigabit LAN و جک صوتی 3.5mm هستند.

کمپانی سازنده با استفاده از بودجه‌ی کسب شده برای ساخت این دستگاه در کمیپن‌های حمایتی، قصد ارائه‌ی اولین دستگاه‌ها را به اولین بازارها در مکزیک و گواتمالا دارد، قبل از آنکه محصول خود را به اغلب بخش‌های امریکای لاتین عرضه کند.

منبع : gizmag

اگرچه پیش از این شاهد توسعه‌ی چندین نوع بازوی پروتزی کنترل شونده توسط قدرت تفکر بوده‌ایم، اغلب آنها با ایمپلنت‌هایی کاشته شده درون کورتکس حرکتی مرکز کنترل حرکات مغز انسان، عمل می‌کنند. درنتیجه حرکت بازوها تاحدی نامنظم بوده، همچنین معمولا تاخیری میان تفکر کاربر و حرکت بازوها وجود دارد. با این حال، اکنون گروهی از پژوهشگران نتایج یک آزمایش را منتشر کرده که در آن این محدودیت‌ها تا حد زیادی کاهش یافته‌اند.

در سال 2013، اعضای این گروه – متشکل از دانشمندان کالتک، کالج پزشکی USC Keck، و مرکز توانبخشی ملی Rancho Los Amigos – یک جفت از مجموعه‌ی الکترودهای 4x4mm را در کورتکس پاریتال پشتی (PPC) فردی معلول با نام اریک جی.سورتو کاشتند. برخلاف کورتکس حرکتی که به کنترل مستقیم حرکات می‌پردازد، PPC مسئول قصد و تفکر و تصمیم به حرکت است.

این مجموعه‌ها در دو بخش از PPC آقای سورتو قرار گرفتند، یکی از آنها برای کنترل تصمیم حرکت بازوها و دیگری برای گرفتن یک وسیله. هر کدام از این مجموعه‌ها حاوی 96 الکترود هستند که به نوبه‌ی خود به نظارت بر فعالیت یک نورون می‌پردازند. کابل‌های کشیده شده از محفظه‌ی جمجه به دو مجموعه الکترود، به یک سیستم کامپیوتری متصل بوده که فعالیت عصبی را به فرامین حرکتی رمزگشایی می‌کند. سپس این کامپیوتر اقدام به ارسال این فرامین به بازوی رباتیکی می‌نماید.

پس از مدتی آموزش، سورتو اکنون قادر به استفاده از بازو برای اجرای فعالیت‌هایی مانند لرزاندن دست، نوشیدن نوشیدنی، و حتی بازی سنگ-کاغذ-قیچی می‌باشد، علاوه بر این حرکات دست وی اکنون نرم‌تر و منظم‌تر صورت می‌گیرد. او همچنین با استفاده از یک رابط می‌تواند به کنترل حرکات اشاره‌گر روی نمایشگر کامپیوتر بپردازد.

منبع : gizmag

کمپانی Arduino در طول چند سال گذشته توانسته با میکروکنترلرهای تک بورد خود، شهرت زیادی کسب کند. بسیاری از این وسیله ها در ربات ها بکار می روند و این کمپانی با توجه به همین مساله در حال حاضر گام منطقی بعدی خود را به سمت جلو برداشته و به انتشار اولین ربات کامل خود دست زده است.

این ربات 178 در 102 میلی متری با نام ربات Arduino، یک دستگاه چرخ دار دایره ای است که از دو بورد موجود Arduino بهره می برد. بورد کنترل آن که در بالا قرار گرفته، اطلاعات سنسورهای مختلف آن را خوانده و موجب واکنش ربات طبق برنامه داده شده، می شود. بورد موتور در قسمت پایین، موتورها را که دو چرخ را هدایت می کنند، کنترل و نظارت می نماید. دو گوی چرخ کوچک بدون انرژی، در مقابل چرخ ها و برای پشتیبانی از ربات قرار گرفته اند.

برخی از سنسورهای استاندارد و محرک شامل یک قطب نمای دیجیتال، سنسورهای مادون قرمز، صفحه نمایش ال سی دی رنگی، بلندگو، سنسور بستر، LED های نمایش دهنده فعالیت و دو پتانسیومتر در این دستگاه وجود دارند. دستورات ساده را می توان از طریق یک پد کلید کنترل داخلی، برنامه نویسی کرد اگر چه ربات همچنین می تواند به یک کامپیوتر از طریق USB متصل شود و علاوه بر آن دارای یک اسلات کارت حافظه نیز می باشد. انرژی این ربات هم از طریق یک اتصال USB (اگر اتصال سیمی ربات به کامپیوتر دشوار باشد) و یا چهار باتری AA قابل شارژ هیبرید فلزی نیکل تامین می شود.

برای بهره مندی بیشتر افراد، همه سخت افزارها و نرم افزارهای این ربات منبع باز بوده و بسیار قابل دستکاری می باشند.
ربات Arduino باید تا پایان این ماه ار طریق فروشندگان مختلف و یا وبسایت این کمپانی با قیمت حدود 265 دلار در دسترس قرار گیرد.

منبع : gizmag

یکی از اساسی ترین مشکلات در محاسبات رابطه بین پردازنده و سلسله مراتب حافظه آن است. مشکل، به طور خلاصه این است که حافظه سریع و کم تاخیر بسیار گران قیمت می باشد و نمی تواند اطلاعات زیادی را در خود نگه دارد. حافظه های بزرگتر و کندتر به مراتب ارزان تر هستند، اما توانایی جستجوی سریع را نداشته و دسترسی به آن ها زمان بر می باشد. بنابراین یک پردازنده معمولی دارای یک حافظه کش کوچک و کم تاخیر L1 و یک حافظه کش بزرگ تر و کندتر L2 و به همین ترتیب است.

اگر تراشه موفق به یافتن داده ها در کش نشود، باید به حافظه اصلی رجوع کرده و از آنجا به فضای ذخیره سازی هدایت می شود. مشکل این است که حتی کشیدن داده ها از L3 نیز تاثیر قابل توجهی بر عملکرد تراشه می گذارد، حال تصور کنید که رفتن به حافظه اصلی نیاز به صدها سیکل دارد، در حالی که دسترسی به فضای ذخیره سازی اولیه ده ها هزار سیکل طول می کشد.

به ادامه مطلب مراجعه کنید!

دیودهای ارگانیک ساطع کننده نور (Organic Light Emitting Diodes – OLED)، قطعاتی الکترونیکی هستند که در نمایشگرها، مصرف برق و تولید گرما را به شدتکاهش و کیفیت تصاویر را افزایش می دهند.

OLED نیز، همانند LED یک نیمه رسانای جامد است، که ۱۰۰ تا ۵۰۰ نانومتر قطر دارد، و دارای دو یا سه لایه از جنس مولکول های ارگانیک است.

OLED از لایه های زیر تشکیل می شود:

• لایه محافظ
• آند – ترمینال منفی گسیل الکترون
• لایه ارگانیک – این لایه از دو لایه رسانا و گسیل کننده تشکیل شده است.
• کاتد – ترمینال مثبت گسیل الکترون

OLED نیز مانند LED نور را تحت روندی به نام الکتروفسفرواسنس، گسیل می کند.

این روند را می توان به صورت زیر توصیف کرد:

• ابتدا منبع برق اختلاف پتانسیلی در مدار OLED ایجاد می کند
• جریان از کاتد به آند در لایه های ارگانیک شارژ می کند
• کاتد الکترون ها را به لایه گسیل کننده می دهد
• آند الکترون هایی به لایه رسانا می رسد را خارج می کند
• در مرز بین لایه رسانا و گسیل کننده، الکترون ها در فضاهایی که فاقد الکترون است قرار می گیرد.
• رنگ نور نیز با توجه به جنس لایه های ارگانیک تعیین می شود

فناوری LCD هنوز هم انتخاب اول خریداران نمایشگرهای منازل است. با دانستن مزایا و معایب هر کدام از فناوری های OLED یا LCD، می توان تصمیم درستی در خرید گرفت.

• لایه های پلاستیکی OLED، بسیار سبک و نازک هستند که همین امر در تعیین ضخامت و وزن نمایشگر اهمیت دارد.
• لایه پلاستیگی OLED، قابلیت خم شدن دارند ولی لایه های شیشه ای LED یا LCD بسیار شکننده می باشند.
• همین لایه های شیشه ای LCD می توانند نور زیادی از نمایشگر را از بین ببرند. به همین دلیل نیز OLED نور شفاف تر و بیشتر نسبت به LCD و LED دارد.
• نمایشگرهای LCD برای نمایش سلول های نور ایجاد شده، نیاز به نوردهی از پشت (Back lighting) دارند. ولی همان طور که گفته شد، لایه های OLED خود تولید کننده نور هستند. همین امر باعث کاهش مصرف برق می شود و OLED را به نمایشگری مناسب برای استفاده در دستگاه های همراه تبدیل می کند.
• زاویه دید OLED تا بیش از ۱۷۰ درجه است، که در این زمینه، مزیت بزرگی نسبت به LCD دارد.
• هزینه تولید OLED در حال حاضر نسبت به LCD بسیار بالا است.

Pivo 2 نیسان و وسیله نقلیه‌ی رباتیکی ماژولار ناسا، هر دو از نمونه‌های خاصی هستند که قادر به چرخاندن نود درجه‌ای هر چهار چرخ خود به منظور راندن جانبی هستند، ویژگی که حداقل می‌تواند پارک موازی را ساده‌تر کند. ظاهرا اکنون طرح جدیدی هم به این مجموعه اضافه شده است و شاهد ظهور خودروی الکتریکی هوشمند EO یا EOscc2 هستیم.

EOscc2 ساخته شده توسط بخش هوش مصنوعی مرکز تحقیقات آلمان، به عنوان یک میکروخودروی فوق منعطف برای شهرهای بزرگ، طراحی شده است. قدرت این وسیله نقلیه از یک بسته‌ی باتری لیتیوم-فسفات آهن 54 ولتی تامین می‌شود که چهار موتور 4 کیلوواتی این خودرو را به حرکت درمی‌آورد.

این خودرو همچنین به دوربین‌های جلو و عقب، سنسورهای پتانسیومتر، یک سیستم لیدار (LiDAR)، و شش دوربین سه‌بعدی مجهز شده است. این مجموعه سنسورها با کنترل یک کامپیوتر آنبرد، امکان پارک خودکار و سایر توابع کمکی رانندگی را به خودرو می‌بخشند. گروه سازنده بر این امیدند که با ارتقای بیشتر بتوانند خودرو را قادر به رانندگی کاملا خودکار و توانایی طی سفرهای جاده‌ای طولانی‌تر کنند.

چرخ‌های EOscc2 می‌توانند کاملا از پهلو بچرخند. این بدان معنی‌ست که خودرو به راحتی در مکان‌های پارک شلوغ حرکت کرده و البته این راحتی با در نظر گرفتن این مساله که کابین خودرو نیز در حین حرکت در مکان‌های شلوغ به نوعی خم می‌شود و به طور کلی خودرو را یک متر کوتاهتر می‌کند، نیز بیشتر خواهد شد. البته هنوز جزئیاتی از احتمال ساخت نسخه‌ی تجاری EOscc2 منتشر نشده است.

در کشور ژاپن، ربات‌های انسان‌نما بخش مهمی از راه‌حل‌های جبران کمبود نیروی کار انسانی و اجتماع مسن این کشور را تشکیل می‌دهند. اولین چالش پیش‌رو در این رویکردها، تبدیل ربات‌ها به بخش عادی جامعه با انجام وظایف روزانه می‌باشند، که به همین دلیل ربات کوچک NAO مجموعه‌ی Aldebaran Robotics یک دوره‌ی کارآموزی دو هفته‌ای را در بانک Mitsubishi UFJ شهر توکیو گذراند. در ادامه‌ی نحوه‌ی چگونگی کار این ربات را در بانک شرح می‌دهیم.

ربات NAO در سال 2006 ساخته شد و اخیرا با کمک به کودکان در یادگیری نوشتن در سوئیس، بار دیگر کانون توجهات شد. NAO در طول دو هفته کارآموزی خود در بانک توکیو، به مشتریان در رسیدن به پاسخ پرسش‌ها یا درخواست‌هایشان به زبان‌های چینی، انگلیسی و ژاپنی کمک نمود. پیش از این ربات‌های ASIMO هوندا و برادر جوان‌تر نائو، ربات Pepper هم به عنوان متصدی پذیرش به کار گرفته شدند.

ربات 58 سانتی‌متری NAO در بانک و در مواجهه با مشتریان، پرسش‌هایی مانند "چگونه می‌توانم به شما کمک کنم؟" یا "آیا می‌خواهید حساب جدیدی را باز کنید؟" یا "آیا به دنبال یک دستگاه ATM می‌گردید؟" را به همراه حرکات دست مطرح می‌نماید.

نحوه‌ی تعامل با این ربات هم بسیار ساده است. مشتریان باید از لیست کلمات و عبارات از پیش چاپ شده سوالاتی را مطرح کنند، به پرسش‌های نائو با بله یا خیر پاسخ دهند و همچنین باید به خاطر داشته باشند که توانایی شنیداری زبان انگلیسی ربات نائو هم کمی ضعیف است.

طی سال‌های اخیر شاهد حضور دستگاه‌های ایمنی خانگی زیادی در بازار بوده‌ایم، اما همچنان باید منتظر یک سیستم جامع که راه‌اندازی و استفاده از آن نیز ساده باشد، ماند. البته اکنون با ساخته شدن Flare، انتظار می‌رود این شکاف تا حدی پر شده باشد.

این دستگاه که در رده‌ی سیستم‌های ایمنی خانگی کامل در یک دستگاه واحد قرار دارد، شامل یک دوربین اچ‌دی، آشکارساز حرکتی، شتاب‌سنج، سنسور دما، اسپیکر، آژیر خطر، ماژول سه‌بعدی و تراشه‌ی وای-فای در یک دستگاه واحد است. این اجزا می‌توانند بر خانه‌ی کاربر و رفت‌وآمد به خانه نظارت داشته باشند.

ویژگی‌های هوشمند زیادی در نرم‌افزار این دستگاه به کار برده شده است، برای مثال سیستم به نظارت بر مالک خانه یا اعضای خانواده نمی‌پردازد، اما زمان خروج و ورود آنها را بررسی می‌نماید. این سیستم دارای ویژگی‌های تشخیص صورت و تشخیص صوتی است.

ایده‌ی کار این دستگاه به این صورت بوده که Flare تمامی فعالیت‌های دشوار را به عهده بگیرد، از این رو کاربر نیاز به بررسی وبکم یا تنظیمات امنیتی ندارد، کاربر حتی نیازی به ورود یک کد در حین داخل شدن به منزل نداشته زیرا Flare به شناسایی وی می‌پردازد. در صورت وقوع اتفاقی ناخوشایند در صورت نبود کاربر در خانه، Flare وی را از این حادثه مطلع خواهد کرد.

باتری‌های لیتیوم-یون حتی در صورت قطع برق، از عمل کردن این دستگاه اطمینان حاصل می‌کند. نصب این سیستم طبق گزارش‌ها ده دقیقه زمان می‌برد و اپلیکیشن iOS یا اندروید همراه آن به کاربر در اجرای تنظیمات آنبرد کمک می‌نماید.

شتاب‌سنج در شناسایی دزدکی وارد شدن فردی به خانه به کار رفته و اسپیکر آن نیز می‌تواند صدایی را در سطح خانه پخش کند. با برنامه‌ی اشاره شده همچنین می‌توان به کنترل از راه دور Flare پرداخت.

پایین‌ترین قیمت این محصول در کمپین کیک‌استارتر که وعده‌ی عرضه‌ی آن در دسامبر 2015 داده شد، 175 یورو (200 دلار) است. انتظار می‌رود قیمت نهایی محصول نیز 245 یورو (280 دلار) باشد.

منبع : gizmag

این روزها دو واژه Wi-Fi و Wireless زیاد مورد استفاده قرار می گیرند و بسیاری از کاربران هنگام خرید موبایل و مودم ADSL با آنها مواجه می شوند.

اتصال به اینترنت به دو صورت با سیم و بی سیم انجام می‌شود که در ادامه به معرفی آن می پردازیم.
 
 اتصال باسیم
 
انواع اتصال با سیم،ADSL، کابل، و فیبر نوری می‌باشد. این نوع اتصال به اینترنت هم ارزان است و هم پرسرعت و غالبا در مکانهایی که امکان اتصال تجهیزات به وسیله‌ سیم به سرویس دهنده‌ اینترنت وجود دارد مانند خانه ها و ... مورد استفاده قرار می گیرد.  
 
اتصال بدون سیم
 
این نوع اتصال در مکان های دور افتاده که امکان اتصال باسیم وجود ندارد استفاده می شود که در آن سرعت کمتر و محدودیت هایی نسبت به اتصال باسیم وجود دارد ولی در جایی که امکان اتصال باسیم نیست ممکن است بهترین راه همین باشد.
 
اینترنت بی سیم از سیگنال های تلفن همراه برای اتصال به اینترنت استفاده می‌کند و در دستگاه های قابل حمل استفاده می‌شود،همچنین فناوری های مختلفی در این نوع اتصال استفاده می شود که با نام های 3G و 4G یا اینترنت نسل سوم و چهارم شناخته می شوند. این نوع اتصال به اینترنت نسبت به اتصال با سیم، کندتر و گران‌تر است.

 وای-فای (Wi-Fi)
 
 وای- فای، مخفف عبارت Wireless Fidelity است و کارکرد آن مانند Bluetooth  است یا به عبارت بهتر یکی از استانداردهای Bluetooth به شمار می آید.
 
گفتنی است این نوع ارتباط  برای کاربران جذابیت بیشتری دارد چرا که بر پایه اینترنت بی سیم کار می کند و موجب می شود تا کاربران بتوانند در هر مکانی از طریق Laptop به اینترنت متصل شوند.  
 
به عبارت دیگر  Wi-Fi  فناوری شبکه بیسیم است که برای اتصال رایانه ها و دستگاه های دیجیتالی از آن استفاده می‌شود.
 
در قدیم تنها راه اتصال رایانه ها به یکدیگر استفاده از کابل شبکه بود که علاوه بر زحمات زیاد، محدودیت های فیزیکی زیادی برای کاربران ایجاد می کرد اما به وسیله‌ فناوری Wi-Fi می توان رایانه ها و دیگر دستگاه های دیجیتالی، مثل تلفن همراه، تبلت، دوربین دیجیتال، تلویزیون، چاپگر، و … را بدون سیم به یکدیگر متصل کرد و یک شبکه بی سیم ایجاد کرد.
 
برای ایجاد یک شبکه Wi-Fi غالبا از دستگاهی به نام Router استفاده می شود.اگر Router به اینترنت متصل شود می تواند اتصال اینترنت را در شبکه ای که خود ایجاد کرده به اشتراک بگذارد و دیگر دستگاه ها را نیز به اینترنت متصل کند.
 
اما نکته ای که در این قسمت قابل توجه است این است که مدیریت شبکه ای که توسط Router ایجاد می‌شود در دست صاحب دستگاه است و او می تواند برای اتصال به شبکه رمز تعیین کند و یا تنها به دستگاه های خاصی اجازه دسترسی به شبکه‌ را بدهد.
 
Wireless
 
 Wireless تکنولوژی ارتباطی است که در آن از امواج رادیویی، مادون قرمز، به جای سیم و کابل، برای انتقال سیگنال بین دو دستگاه استفاده می شود.
 
از جمله این دستگاه ها می توان پیغامگیرها، تلفن های همراه، کامپیوتر های قابل حمل، شبکه های کامپیوتری، دستگاه های مکان یاب، سیستم های ماهواره ای و PDA ها را نام برد.
 
تکنولوژی Wireless به کاربر این امکان را می دهد تا با استفاده از دستگاه های متفاوت، بدون نیاز به سیم یا کابل و حتی در حال حرکت از امکانات مختلف استفاده کند.
 
شما می توانید ایمیل های خود را بررسی کنید، اجناس مورد نیاز را خریداری کنید و یا حتی برنامه تلویزیون مورد علاقه خود را تماشا کنید. حتی بسیاری از کارها از جمله مراقبت های پزشکی به تجهیزات Wireless نیاز دارند.
 
امکانات Wireless به شما کمک می کند تا تمامی کارهای خود را در حال حرکت به سادگی به روز رسانی کنید. تکنولوژیWireless هر روزه در حال گسترش است تا بتواند علاوه بر کاهش هزینه ها، به شما امکان کار راحت تر در هنگام حرکت را نیز بدهد.
 

در مقایسه با شبکه های سیمی، هزینه نگهداری شبکه های Wireless  کمتر است. شما می توانید از شبکه های Wireless برای انتقال اطلاعات از روی دریاها، کوه ها و... استفاده کنید و این در حالی است که برای انجام کار مشابه توسط شبکه های سیمی، کاری مشکلی خواهد بود.
 
امروزه بیشتر اسمارت فون ها قابلیتی دارند که علاوه بر اینکه به اینترنت بی سیم از طریق شبکه موبایل متصل می‌شوند،می توانند تبدیل به Router شوند و اینترنت را توسط شبکه Wi-Fi با دستگاه‌های دیگر به اشتراک گذارند. این قابلیت را می‌توانید با نام های Wi-Fi Tethering یا Wi-Fi Hotspot در تلفن همراه خود تنظیم کنید.

گوگل اعلام کرده که قصد ادامه اجرای نقش خود در نیروگاه های انرژی خورشیدی ایالات متحده دارد. در این بخش با دومین سرمایه گذاری بزرگ این کمپانی تا به حال روبه رو هستیم که به مقدار 80 میلیون دلار برای شش تسهیلات جدید می باشد. تاکنون گوگل بیش از یک میلیارد دلار را برای ساخت و راه اندازی نیروگاه های بادی و خورشیدی متعهد شده است تا توسط این نیروگاه ها، انرژی پاک ایجاد شده و طبق اعلام گوگل موجب تولید بازده مالی جذابی نیز برای این کمپانی شده است.

انتظار می رود که نیروگاه های جدید که در کالیفرنیا و آریزونا ساخته خواهند شد، 160 مگاوات برق را برای تامین انرژی 17000 خانه معمولی آمریکایی کافیست، تولید کنند. قرار است که این نیروگاه ها تا اوایل سال 2014 به بهره برداری برسند. پروژه 17.5 مگاوات/22 مگاوات Victor Phelan که در سان برناردیوی کالیفرنیا اجرا می شود بخشی از شش پروژه توسعه انرژی گوگل و KKR می باشد.

لطفا به ادامه مطلب مراجعه کنید

محققان موسسه‌ی علوم فتونیک (ICFO) موفق به توسعه‌ی یک دستگاه آزمایشگاه روی تراشه شده‌اند که می‌تواند نشانه‌های سرطانی موجود در خون را در مراحل اولیه شکل‌گیری این بیماری تشخیص دهد. این دستگاه می‌تواند حتی سطح پایینی از نشانه‌ها را شناسایی کرده و بسیار قابل اطمینان، ارزان و پرتابل می‌باشد، به طوری که برای استقرار در مناطق دوردست دنیا نیز دستگاهی مناسب محسوب می‌شود.

تشخیص زودهنگام از عوامل مهم در درمان‌های سرطان به شمار می‌رود. متاسفانه بسیاری از سرطان‌ها دیر تشخیص داده می‌شوند و بیماری به میلیون‌ها سلول گسترش پیدا می‌کند، زیرا اغلب دستگاه‌های پزشکی تنها قادر به تشخیص تومورهای ماکروسکوپی و قابل رویت می‌باشند.

اکنون به لطف تحقیقات انجام گرفته به سرپرستی پروفسور رومین کوایدنت (Romain Quidant)، تغییراتی ایجاد شده است. پروفسور کوایدنت و گروه تحقیقاتی وی یک دستگاه کوچک و قابل حمل را توسعه داده‌اند که از میکروکانال‌های سیال جهت شناسایی کوچک‌ترین غلظت نشانه‌های سرطانی در خون استفاده می‌نماید.

هنگامی که خون به این دستگاه وارد شود، در مجموعه‌ای میکروکانال‌ها توزیع می‌شود. هر کانال دربردارنده‌ی نانوذرات طلایی به همراه گیرنده‌های پادتن خاص است، اگر پروتئین نشانگر سرطان در خون موجود باشد، به نانوذرات ذکر شده می‌چسبد. بنا به گفته محققان، سپس این دستگاه قادر به نظارت بر تعداد نشانگر‌های خون در هر کانال خواهد بود و ارزیابی دقیقی از سطح پیشرفت سرطان بیمار مورد نظر ارائه می‌دهد.

کوایدنت می‌گوید: "مهیج‌ترین بخش این تحقیقات در آن است که اکنون ما قادر به شناسایی غلظت‌های بسیار پایین از تجمع پروتئین‌های سرطانی در چند دقیقه هستیم که چنین ویژگی دستگاه ما را به یک ابزار قدرتمند، شاهکار و فوق حساس تبدیل کرده است که می‌تواند برای تشخیص زودهنگام و نظارت بر پیشرفت بیماری سرطان بسیار مفید باشد."

این دستگاه با ترکیب پیشرفت‌های اخیر پلاسمونیک، نانوساخت، میکروسیالات و شیمی سطحی توسعه یافته و وعده‌ی تشخیص زودهنگام بیماری سرطان و ارائه‌ی شیوه‌های درمانی مناسب را داده است.

مقاله‌ای از جزئیات و دستاوردهای این گروه تحقیقاتی در مجله‌ی Nano Letters به چاپ رسیده است.

منبع : gizmag

پرواز قطعا یکی از کارهای انجام شونده توسط دست و یا پا است، اما شاید همیشه به این شیوه نماند. پژوهشگرانی از موسسه‌ی Flight System Dynamics از (Technische Universität München (TUM و TU Berlin به منظور تبدیل داستان‌های علمی-تخیلی به واقعیت، به توسعه‌ی شیوه‌هایی جهت کنترل هواپیماها با ذهن خلبان روی آورده‌اند. بنا به اظهارات این گروه، نه تنها این شیوه امکان‌پذیر می‌باشد، بلکه با دقت بسیار بالایی نیز اجرا خواهد شد.

اگرچه ایده‌ی کنترل ذهنی هواپیماها بسیار جادویی و عجیب به نظر می‌رسد، اما درواقع رویکردی مبتنی بر پردازش سیگنال‌های خالص است. بخشی از پروژه‌ی Brainflight، تکنولوژی است که به واسطه‌ی آن خلبان باید کلاهی مجهز به الکترودهای برق‌نگاری مغز (EEG) را بر سر بگذارد. این الکترودها به جمع‌آوری تکانه‌های الکتریکی مغز خلبان می‌پردازند که توسط الگوریتم توسعه داده شده با TU Berlin مورد بررسی قرار می‌گیرند، البته این الگوریتم تنها به بررسی آن دسته از تکانه‌هایی که مربوط به فرامین خلبانی است، می‌پردازد.

این تکنولوژی هنوز بر روی یک هواپیمای واقعی مورد تست واقع نشده، اما آزمایش بر روی آن در شبیه‌ساز‌های پرواز اجرا شده است. هفت خلبان با سطح تجربه‌های مختلف از جمله یک فرد کاملا تازه‌کار، در این تست شرکت کرده و نتایج بسیار شگفت‌انگیزی بدست آمد. افراد شرکت‌کننده با چنان از سطح از دقتی به هدایت هواپیمای شبیه‌سازی شده پرداختند که مورد نیاز اعطای گواهینامه‌ی خلبانی می‌باشد.

بنا به اظهارات گروه توسعه‌دهنده، این تکنولوژی هنوز راه درازی را در پیش دارد و در حال حاضر نمی‌توان از آن برای موارد واقعی استفاده کرد. برای مثال این رویکرد فاقد فیدبک فیزیکی است که بخش مهمی در هدایت یک هواپیما به شمار می‌رود. گروه توسعه‌دهنده در حال کار بر روی ارائه‌ی شکل‌های جایگزینی برای فیدبک می‌باشند.

مهندس هوافضا و سرپرست پروژه‌ی TUM، آقای تیم فریک می‌گوید: "هدف طولانی مدت این پروژه در این است که پرواز برای اغلب افراد امری ساده و دسترس پذیر شود. با کنترل ذهنی، پرواز ساده‌تر می‌شود. این رویکرد از بار و فشار کاری خلبانان می‌کاهد و از این رو امنیت افزایش می‌یابد. علاوه بر این خلبانان امکان آزادی عمل بیشتری را در مدیریت وظایف دیگر در کابین‌های خود خواهند داشت."

منبع : gizmag

ربات Big Dog (سگ بزرگ) از بوستون داینمیکس ممکن است به طور کامل جایگزین Beefier LS3 شود. اما این بدین معنا نیست که کاملا جایگزین آن شود. این شرکت در این ماه یک نسخه چهار پا با یک بازو به عنوان سر (یا دم) را معرفی کرده است. این ربات قدرت بلند کردن و پرت کردن یک بلوک سنگین را داراست. این ربات توسط آزمایشگاه تحقیقاتی ارتش ایالات متحده، طوری طراحی شده است که از تمام نیروهای دینامیکی بدن خود برای پرتاب بلوک استفاده می کند. این ربات چندین مرحله را قبل از چرخش و شتاب دادن بازوی خود طی می کند.ابتداً خود را کمی بالا می کشد- مانند ورزشکاری که می خواهد دیسکی را پرتاب کند- که به طور زیادی قدرت پرتابش را افزایش دهد.

در مورد تعادل ربات می توان گفت هیچ رباتی به اندازه ی بیگ داگ نمی تواند تعادل خود را حفظ کند در نتیجه به راحتی می تواند از پس هر تست و آزمایشی برآید.تا حدودی گیج کننده است که در پیکربندی جدید، این ربات از دو بازو استفاده نمی کند، فرمی که پیش تر توسط محققان مطرح شده بود. در سال 1990 دولت مردان ژاپنی از یک ربات انسان نمای بازرسی نیروگاه هسته ای رونمایی کردند که روی چهار پا راه می رفت. ایده ی این ربات این گونه بود که از ترکیب پایداری چهار پا با بعضی از قابلیت های انسان بود. اخیراً تیمی در انستیتو تکنولوژی ایتالیا طرحی را با اضافه کردن یک جفت بازو به ربات چهار پای HyQ،احتمالاً به دلایل مشابه، رونمایی کردند.

شاید با یک یا دو دست، بیگ داگ – که میلیون ها دلار برای توسعه هزینه برمیدارد- بتواند به سربازان در انجام ماموریت های سنگین کمک نماید. همچنین، اگر در نسخه های بعدی دو بازو برای بلند کردن اجسام تعبیه شود، بیگ داگ توانایی بلند کردن اجسام سنگین تر از این را خواهد داشت.

دانلود کلیپ

منبع : gizmag

یکی از ایده های ساده و درعین حال کاربردی و موثر تبدیل انرژی جنبشی درون توپ به انرژی الکتریکی می باشد . این ایده اولین بار تحت پوشش Socket در سال 2010 برای توپ فوتبال مطرح شد و البته در مرحله ایده و طرح اولیه بود . از آن زمان بعد در دانشگاه هاروارد این طرح پیگیری ، اختراع و ثبت شد و چندی هست که به مرحله تجاری رسیده است.

این طرح در ایلات متحده طراحی و مونتاژ شده و به ادعای سازندگان این طرح مقاوم در مقابل اب می باشد و جنس این توپ نرم و بادوام از اتیلن وینیل استات (EVA) می باشد. وزن این توپ 17 اونس که برابر با 482 گرم می باشد و تفاوت وزن این توپ با توپ سایز 5 فوتبال 1 انس می باشد که این یک اونس بخاطر سیستم شارژر و باتری پنهان شده درون این توپ می باشد.

نحوه شارژ این توپ به این صورت هست که درون این توپ یک اونگ کوچک به کار رفته است و وقتی ضربه به توپ زده می شود و توپ به حرکت درمی اید، این اونگ باعث چرخش ژنراتور کوچک درون توپ شده و باتری درون توپ را شارژ می کند.انرژی ذخیره شده بعدا بوسیله سوکت کوچکی که در یک طرف توپ پنهان شده می توان مورد استفاده قرار بگیرد. این شرکت ادعا می کند با 30 دقیقه بازی با این توپ می توان 180 دقیقه یک LED ساده را روشن نگه داشت.

این پروژه برای برای مکان های مثل افریقا و امریکای جنوبی بسیار جالب و کاربردی می باشد زیرا در این مناطق برای خانواده ها اکثرا از نفت و سوزندان چوب و استفاده از موتورهای دیزلی نور مورد نیاز خود را تامین می کنند که این طرح برای این کشورها هم دسترسی به یک انرژی پاک را برای انها فراهم می کند و هم به عنوان وسیله بازی برای کوکان و بزرگسالان این مناطق می باشد البته این پروژه برای همه سرزمین ها پیش بینی شده است ولی مناطق مانند افریقا و امریکای جنوبی احتمالا خریدارن واقعی این طرح می باشند.

فعلا این پروژه در مرحله اولیه تولید انبوه می باشد و پیش بینی این است که بعد از تولید انبوه به قیمت 99 دلار امریکا برسد.

منبع : gizmag

اگر بخواهید یک مدل پیچیده و جالب مانند یک خودروی پرنده بسازید، باید در این راه انتظار شکست و تاخیرهایی را نیز داشته باشد، تجربه‌ای که گروه سازنده‌ی AeroMobil در جمعه‌ی گذشته بدست آورد، هنگامی که نسخه‌ی آزمایشی AeroMobil 3.0 دچار تصادف شد.بر اساس گزارش‌های این کمپانی، این هواپیما در هشتم می در اسلوواکی مورد تست پرواز قرار گرفت، اما سازنده و خلبان آن، استفن کلین با شرایط پیش‌بینی نشده‌ای مواجه شده و این شرایط سقوط خودروی پرنده را درپی داشته است. کلین در حین این سقوط از سیستم چترهوایی بالستیک در ارتفاع تقریبا 300 متری استفاده کرده است.

کمپانی سازنده چنین گزارش داده است که چتر نجات این پرنده به خوبی عمل می‌کند و وسیله‌ی نقلیه را بدون هیچ گونه آسیبی به خلبان بر روی زمین نشانده است. البته این خودروی این پرنده در حین سقوط آسیب‌هایی دیده و نیاز به تعویض در برخی از بخش‌ها پیش از ادامه‌ی تست پرواز دارد.

AeroMobil پس از این آزمایش چنین عنوان کرده است: "در فرایند توسعه‌ی وسایل نقلیه‌ی جدید، به خصوص در مرحله‌ی نمونه‌ی آزمایشی، امکان و احتمال وقوع شرایط پیش‌بینی نشده از بخش‌های طبیعی برنامه‌ی تست است. این سقوط یک برنامه‌ی آموزشی برای ما بوده و به ما اجازه‌ی شناسایی و اصلاح طراحی خود را داده است."

 منبع : gizmag

درد در نواحی گردن، پشت و زانو اغلب دوچرخه‌سواران را آزار می‌دهد و آنها را وادار به استفاده از دوچرخه‌های خوابیده کرده است. با این حال بسیاری استفاده از این نوع دو یا سه‌چرخه‌ها با ارتفاع کم را ترجیح نداده و یا مشکلاتی در دید با این وسایل نقلیه دارند. به همین دلیل تولیدکننده‌ی استرالیایی Hiele، به ساخت Trivek اقدام نمود. Trivek، یک سه‌چرخه‌ی نیمه خوابیده دلتا است که به سوار خود امکان نشستن بر روی یک زین راحت، درعین حفظ ارتفاع کافی برای دیده شدن توسط ماشین‌سواران را می‌دهد.

لطفا به ادامه مطلب مراجعه کنید!

خودروی Continental GT Speed بنتلی که توسط بازیگر بریتانیایی معروف، ادریس البا، رانده شد به یک رکورد سرعت جدید دست یافت. البا در این آزمایش به متوسط سرعت 290.263 کیلومتر/ساعت رسید.

رکورد جدید از سوی انجمن بریتانیا به تایید رسیده است و توانست بر رکورد سرعت پیش از این تعیین شده توسط سر ملکوم کمبل را بشکند. کمبل در سال 1927 توانست با سرعت 281.3 کیلومتر/ساعت خودروی Napier-Campbell Blue Bird خود را در Pendine Sands والس براند. تلاش البا نیز در همان Pendine Sands صورت گرفت.طبق اعلام بنتلی، مسیر رانندگی باید کاملا بررسی می‌شد تا تغییرات ماسه‌ای در نظر گرفته شود. شرایط جوی نیز به طور کامل مورد بررسی قرار گرفت و ریزش باران اندک در روز رکوردگیری موجب اندکی تاخیر در این فرایند شده است.

به جز استفاده از تایرهای تنظیم شده از نظر فشار برای سرعت بالا، Continental GT Speed در نسخه‌ی استاندارد خود مورد استفاده قرار گرفته است. این خودرو دارای یک موتور دوتوربوی شش لیتر می‌باشد که قادر به تولید 635PS توان و 820 نیوتن‌متر گشتاور می‌باشد و همچنین به یک گیربکس اتوماتیک هشت دنده مجهز شده است.این تلاش ثبت رکورد درواقع بخشی از مجموعه‌ی آینده چهار برنامه‌ای کانال دیسکاوری با عنوان "ادریس آلبا : بدون محدودیت" می‌باشد.

منبع : gizmag

نوع جدیدی از دستگاه پزشکی می‌تواند روزی منجر به جلوگیری از دردهای مزمن در بیماران با توزیع درست سیگنال‌های درد طبیعی بدن شود. پمپ یونی کوچک ساخته شده در دانشگاه لینکوپینگ سوئد، از اجزای الکترونیکی کوچکی تشکیل شده و قابل کاشت در بیماران می‌باشد تا به عنوان از بین برنده‌ی سیگنال‌های درد در عصب نخاعی پیش از ورود آنها به مغز، عمل کند.درست مانند شیوه‌ی عمل یک پیس‌میکر در ارائه‌ی پالس‌های الکتریکی جهت اصلاح ضربان قلب نامنظم، پمپ یونی نیز به ارسال انتقال دهنده‌های عصبی برای جلوگیری از ورود سیگنال‌های درد به مغز، اقدام می‌کنند. تفاوت در این است که به جای استفاده از الکترودها جهت ارسال سیگنال‌های الکتریکی، این دستگاه از مواد سازگار بیولوژیکی ساخته شده و سیگنال‌های شیمیایی را برای ادغام‌سازی بهتر با سیستم‌های درونی مانند بدن ما، ارسال می‌نماید، درست مانند یک ترانزیستور شیمیایی.

نحوه‌ی عملی این دستگاه به صورتی‌ست که تخفیف‌دهنده‌های درد بدن را برای مداخله در کار حرکت سیگنال‌های درد در عصب‌های نخاعی به سمت مغز، تحریک می‌نماید. محققان این پمپ را بر روی موش‌های هشیار با حرکت آزادانه آزمایش کرده‌اند. طی این آزمایش، انتقال دهنده‌ی عصبی انتشار درد γ-aminobutyric اسید (GABA) به چهار ناحیه‌ی مختلف آسیب دیده‌ی عصبی، ارسال شد. در نتایج مشخص شد این دستگاه با موفقیت توانسته سیگنال‌های درد را از رسیدن به مغز مسدود نماید و همچنین دارای اثرهای جانبی کمی باشد.دنیل سیمون، استاد دانشگاه لینکوپینگ، می‌گوید: "ویژگی منحصربفرد کار ما این است که از بخش‌های الکترونیکی ارگانیک برای ارسال سیگنال‌های شیمیایی خود بدن استفاده می‌کنیم. مواد ارگانیک به سادگی توسط بدن پذیرفته می‌شوند."طبق اعلام گروه سازنده، این دستگاه طی پنج تا ده سال آینده می‌تواند در کاربردهای پزشکی مورد استفاده قرار گیرد. نتایج تحقیقات این گروه در ژورنال Science Advances منتشر شده است.

همه می‌دانیم که فضا فاقد جاذبه است. جاذبه‌ی صفر نه تنها آزاردهنده بوده، بلکه بر سلامت فضانوردان نیز تاثیر می‌گذارد. آزمایشگاه Draper ماساچوست با بودجه‌ی ناسا، یک لباس فضایی جدید را تحت عنوان V2Suit طراحی کرده که از تکنولوژی جدید لباس‌های فضایی برای ایجاد نوعی از جاذبه‌ی مصنوعی استفاده می‌نماید که به فضانوردان امکان بالا و پایین رفتن و عملکرد راحت‌تر را می‌دهد.در واقعیت جاذبه‌ی صفر، محیطی است که انسان‌ها برای بودن در آن طراحی نشده‌اند. فقدان جاذبه نه تنها بر روی حرکت انسان تاثیر می‌گذارد، بلکه موجب از دست رفتن ماهیچه و استخوان انسان نیز می‌شود و بر بینایی، سیستم عصبی، قلب، و تعدادی دیگر از توابع بدن تاثیر می‌گذارد.

تکنولوژی V2Suit به منظور کاستن از میزان برخی از این مشکلات، با شبیه‌سازی جاذبه در یک مقیاس شخصی طراحی شده است. این تکنولوژی از ژایروسکوپ‌های متصل به سنسورها و واحد اندازه‌گیری اینرسی جهت تامین مقاومت متغیر و واقعی برای حرکات بدن فضانوردان استفاده می‌کند و به آنها حس داشتن جاذبه را می‌بخشد. بر اساس اطلاعات، این تکنولوژی به فضانوردان امکان حرکت سریع‌تر را در فضا، هماهنگی بهتر و ثبات بیشتر را می‌دهد. همچنین با این ویژگی فضانوردان می‌توانند پس از اتمام ماموریت سریع‌تر به زندگی عادی خود بر روی زمین دست یابند.طبق اعلام Draper، تکنولوژی V2Suit همچنین دارای کاربردهای زمینی نیز می‌باشد. این آزمایشگاه اشاره کرده که چگونه این سیستم مقامت قابل استفاده در تن درمانی برای افراد مسن، آسیب‌دیدگان تصادف و بیماران عصبی-عضلانی است.گام بعدی این پروژه، آزمایش پرواز این تکنولوژی لباس فضایی با بودجه‌ی ناسا می‌باشد. در صورت موفق پیش رفتن برنامه‌ها، Draper خبر از آماده بودن این لباس فضایی طی پنج تا ده سال آینده را داده است.

 Kinect برای ایکس باکس ۳۶۰ به طور کلی پروژه ناتال(Project Natal) نام داشته،نام وسیله ایست که منجر به استفاده از بازی‌های رایانه‌ای بدون استفاده از هیچگونه کنترل گری می‌شود.

تنها استفاده Kinect در مورد بازی‌های رایانه‌ای نبوده بلکه می‌توان از آن در تمامی موارد سرگرمی همانند تماشای فیلم و گوش دادن به موسیقی نیز استفاده نمود.

این وسیله توسط شرکت مایکروسافت ساخته شده‌ است و بر روی دستگاه بازی ایکس باکس ۳۶۰ قابل استفاده‌ است. 

مرجع این وسیله بر پایه یک دوربین با دو عدد لنز و یک درگاه مادون قرمز است که درگاه مادون قرمز و یکی از دوربین‌ها برای تشخیص عمق تصاویر است و دوربین دیگر هم که یک دوربین رنگی (RGB) است برای تشخیص تصاویر می‌باشد.  

این دوربین به کاربران ایکس باکس ۳۶۰ اجازه می‌دهد تا بدون لمس کردن هیچ کنترل گری بتوانند تمامی اجزای موجود بر صفحه را به کنترل خود در بیاورند.  

 این دوربین حتی توانا به درک و تشخیص صداهای کاربر خود نیز می‌باشد و با تشخیص آنها قادر به انجام فرمان آمده از سوی کاربر است. پک کامل این دستگاه شامل یک دستگاه «ایکس باکس ۳۶۰ باریک» با حافظهٔ ۲۵۰ گیگابایت به همراه بازی «ماجراجویی‌های Kinect » و یک دستگاه دوربین Kinect است.

دیود نورافشان یا آنچه با نام LED شناخته میشود قهرمانان ستایش نشده دنیای الکترونیک هستند. LED ها ده ها کار متفاوت را انجام می دهند و در تمامی وسایل یافت می شوند. مثلا در ساعت های دیجیتالی اعداد را درست می کنند، در کنترل ها اطلاعات را جابه جا می کنند، صفحه ساعت را روشن می کنند و به شما می گویند وسیله هایتان چه زمانی روشن شده اند. انبوهی از آنها در کنار هم صفحه نمایش های بزرگ و یا چراغ های راهنمایی را شکل می دهند.

می توان آنها را به حباب های کوچک نوری تعبیر کرد که به سادگی در مدارهای الکترونیکی گنجانده می شوند. اما برخلاف لامپ های رشته ای معمولی دارای رشته فیلامان سوزان نیستند و هرگز داغ نمی شوند. آنها تنها در اثر حرکت الکترون ها در یک ماده نیمه رسانا نور تولید می کنند و طول عمرشان اندازه یک ترانزیستور استاندارد است، چیزی حدود هزار ساعت بیشتر از لامپ های رشته ای. این ال ای دی ها در تکنولوژی جدید تلویزیون به کار رفته اند که نسبت به تلویزیون های LCD باریک تر هستند.

در ادامه بیشتر با تکنولوژی آنها آشنا می شویم.

دیود چیست؟

دیود ساده ترین وسیله نیمه رساناست. نیمه رساناها موادی هستند که توانایی های متفاوتی برای هدایت جریان الکتریکی دارند. اغلب نیمه رساناها از رساناهایی تشکیل شده اند که دارای مقدار زیادی ناخالصی (اتم های یک ماده دیگر) هستند که با آنها افزوده شده. به پروسه اضافه شدن دوپینگ گفته می شود.

در ال ای دی ها ماده رسانا معمولا از آلیاژ آلومینوم-گالیوم-آرسناید (AlGaAs) تشکیل شده است. در آلیاژ خالص آلومینوم-گالیوم-آرسناید، تمامی اتم ها به طور کامل به همسایه هایشان زنجیر شده اند و هیچ فضایی برای الکترون های آزاد جهت هدایت جریان الکتریکی باقی نگذاشته اند. در ماده دوپینگ شده، اتم های اضافی این تعادل را با اضافه کردن الکترون های آزاد اضافی و یا با ایجاد حفره ها به هم میزنند. هر کدام از این تغییرات باعث می شود که ماده رسانایی بیشتری به دست آورد.

یک نیمه رسانا با الکترون های اضافی ماده نوع N نامگذاری می شود زیرا دارای ذرات اضافی با بار الکتریکی منفی است. در ماده نوع N الکترون های آزاد از حوزه با بار منفی با حوزه با بار مثبت حرکت می کند.

یک نیمه رسانا با حفره های اضافی ماده نوع P نامگذاری می شود زیرا دارای ذرات اضافی با بار الکتریکی مثبت است. الکترون ها می توانند از یک حفره به دیگری بپرند و از حوزه با بار منفی به حوزه با بار مثبت بروند. در نتیجه، این طور به نظر میرسد که حفره از حوزه با باز مثبت به حوزه با بار منفی جابه جا شده اند.

هر دیود از قسمتی با ماده نوع N و قسمتی با ماده نوع P تشکیل شده که به هم پیوسته اند و در انتهای هر سمت یک الکترود وجود دارد. این ترتیب قرار گرفتن مواد باعث می شود جریان الکتریکی فقط در یک جهت حرکت کند. وقتی هیچ ولتاژی به دیود اعمال نمی شود، الکترون های ماده نوع N در نزدیکی محل اتصال حفره های موجود در ماده نوع P را پر می کنند و یک ناحیه تخلیه بوجود می آورند. در ناحیه تخلیه ماده نیمه رسانا به حالت عایق اولیه اش باز میگردد و همه حفره هایش پر می شوند و هیچ الکترون آزادی نمی ماند و جریان الکتریکی برقرار نمی گردد.

برای رهایی از ناحیه تخلیه، باید الکترون ها از ناحیه N به ناحیه P بروند و حفره ها نیز در مسیر برعکس حرکت کنند، به این منظور باید سمت نوع N به قطب منفی و سمت نوع P به قطب مثبت وصل شوند. الکترون های آزاد سمت نوع N توسط الکترود منفی دفع و توسط الکترود مثبت جذب می شوند. حفره های ماده نوع P در مسیر برعکس حرکت می کنند. وقتی اختلاف ولتاژ بین دو طرف به اندازه کافی زیاد شود الکترون های داخل ناحیه تخلیه نیز از داخل حفره های خارج شده و آزادانه حرکت می کنند. ناحیه تخلیه ناپدید می شود و بار الکتریکی در دیود حرکت می کند.

چنانچه سمت نوع P را به قطب منفی و نوع N را به قطب مثبت وصل کنید، جریان در جهت برعکس جاری نخواهد شد. الکترون های منفی در سمت ماده نوع N جذب الکترود مثبت می شوند و حفره های ماده نوع P جذب الکترود مثبت می گردند و در نتیجه هیچ جریانی در محل اتصال برقرار نمی شود و ناحیه تخلیه بزرگ تر از پیش می گردد.

دیود چطور نور تولید می کند؟

نور شکلی از انرژی است که می تواند توسط اتم آزاد شود. نور از بسته های بسیار ریزی تشکیل شده است که انرژی و تکانه دارند اما جرم ندارند. این ذره های که فوتون نامیده می شوند واحدهای پایه تشکیل دهنده نور هستند.

فوتون ها در نتیجه حرکت الکترون ها آزاد می شوند. در یک اتم، الکترون ها در اوربیتال هایی در اطراف هسته حرکت می کنند. الکترون ها در اوربیتال های مختلف مقدار انرژی های متفاوتی دارند. الکترون های که در اوربیتال های دورتر از هسته حرکت می کنند انرژی بیشتری دارند.

برای آنکه الکترون بتواند از یک لایه به لایه دیگری که انرژی بالاتری دارد برود باید از جایی انرژی اش تامین شود. اما اگر از یک اوربیتال بالایی به یک اوربیتال پایین تر برود انرژی آزاد می کند. این انرژی به شکل فوتون آزاد می شود. هر چه تغییر انرژی بین لایه های اوربیتال بیشتر باشد، فوتون آزاد شده دارای انرژی بیشتری خواهد بود که با فرکانس بالاتر توصیف می شود.

همانطور که پیشتر دیدیم الکترون های آزادی که در دیود حرکت می کنند می توانند به داخل حفره ها بیفتند. این به معنی رفتن به یک اوربیتال پایینتر و در نتیجه آزاد کردن انرژی به شکل فوتون می باشد. این اتفاق در همه دیودها رخ می دهد اما فوتون ها فقط در برخی مواد و آلیاژهای خاص قابل دیدن هستند. به عنوان مثال اتم های دیود سیلیکونی استاندارد نوعی مرتب شده اند که الکترون در فاصله های کوتاهی حرکت می کند و درنتیجه فرکانس فوتون ها آنقدر کم است که با چشم قابل دیدن هستند. فرکانس آنها در قسمت مادون قرمز طیف نوری هستند و برای کنترل از راه دور ها بهترین گزینه اند.

دیودهای نور افشان قابل دیدن (VLED) مانند آنهایی که در ساعت های دیجیتال وجود دارند از موادی ساخته می شوند که فاصله بین نوار رسانایی و اوربیتال های پایینی بزرگ تر است و از آن جایی که این فاصله با فرکانس فوتون نسبت مستقیم دارد در نتیجه فرکانس فوتون بیشتر می شود. به عبارت دیگر این فاصله رنگ نور تابیده شده از ال ای دی را تعیین می کند. بسته به ماده ای که در ساخت آنها به کار می رود رنگ ال ای دی ها از مادون قرمز تا ماورای بنفش تغییر می کند.

محققان با الهام از تار عنکبوت شیشه مخصوصی طراحی کره‌اند که می‌تواند با انعکاس نور فرابنفش خورشید از برخورد پرندگان با شیشه پیشگیری کند. تار عنکبوت قادر به بازتابش اشعه فرابنفش خورشید است که از لانه حشره در مقابل حمله پرندگان محافظت می کند و همین مساله ایده‌ای برای طراحی و ساخت شیشه تار عنکبوتی توسط شرکت آلمانی Arnold Glas شد. کار طراحی و تولید این شیشه که از تار عنکبوت الهام گرفته شده است، چندین سال به طول انجامید و محققان پوشش های مختلفی را مورد آزمایش قرار دادند که در نتیجه شیشه تولید شده با پوشش Mikado مورد تأیید کارشناسان قرار گرفت. شیشه Ornilux برای چشم انسان کاملا معمولی است، اما در چشم پرندگان به صورت ساختار تار عنکبوتی دیده می شود. این شیشه در یک تونل پرواز در یکی از مناطق طبیعی مورد آزمایش قرار گرفت. در این آزمایش پرندگان در دو محوطه که با شیشه Ornilux و شیشه معمولی پوشیده شده بود به پرواز درآمدند. برای پیشگیری از برخورد و آسیب دیدگی پرندگان یک تور محافظ در جلوی شیشه ها نصب شدند. نتایج آزمایش‌ها نشان می دهد، شیشه تار عنکبوتی باعث کاهش ۶۶ تا ۶۸ درصدی برخورد پرندگان با شیشه در مقایسه با شیشه های معمولی می شود. از این نوع شیشه در مرکز حیات وحش کانادا، باغ وحش آلمان و ساختمان راه آهن کوهستانی اتریش استفاده می شود و مسوولان حیات وحش در جزیره «لیندسفارن» در شمال شرق انگلیس برای نخستین بار از این نوع شیشه برای برج تفریحی این منطقه استفاده کردند. این جزیره در برخی فصول سال میزبان بیش از ۳۰۰ گونه مختلف پرنده است و وجود یک برج بر بالای تپه برای مشاهده نمای زیبای حیات وحش این منطقه موجب برخورد پرندگان با شیشه های ساختمان می شود.

کشور کانادا حرفی برای گفتن در صنعت خودروسازی ندارد. اما به تازگی فعالیت‌هایی را در زمینه خودروهای الکتریکی آغاز کرده است.

شرکت داباک موتورز کانادا به تازگی یک خودرو الکتریکی کانسپت را به نام تام‌هاوک معرفی کرده است. پیش از این تام‌هاوک را به عنوان یک موشک می‌شناختیم. این خودرو که با ظاهر خودروهای سوپراسپرت طراحی شده یک کوپه چهار نفره است و بدنه آن از آلومینیوم و کامپوزیت ساخته شده است. این خودرو در بخش پیشرانه خود از تکنولوژی تسلا استفاده می‌کند. موتور الکتریکی این خودرو آن را در مدت زمان ۳٫۵ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر رسانده و نهایت سرعت آن نیز ۲۲۵ کیلومتر است. با هر بار شارژ هم ۴۴۲ کیلومتر را طی می‌کند.

تیمی متشکل از پدر و پسر دست به ساخت یک صندلی چرخدار هوشمند زده‌اند که به افراد دچار ناتوانی‌های جسمی اجازه می‌دهد با کنترل ذهنی به آسانی با صندلی خود در اطراف حرکت کنند.پروفسور هانگ نگوین، رئیس دانشکده مهندسی و فناوری اطلاعات دانشگاه سیدنی به همراه پسر خود جردن که در حال تکمیل پایان‌نامه دکترای خود در رشته مهندسی زیست پزشکی است، دست به ساخت این صندلی چرخدار هوشمند موسوم به « TIM(دستگاه هوشمند کنترل ذهنی)» زده‌ است.این صندلی چرخدار با استفاده از الکترودها برای شناسایی امواج ذهنی به چهار فرمان ابتدایی پاسخ می‌دهند. برای حرکت به جلو، کاربر باید یک مکعب روبیک در حال حرکت را تصور کرده، برای حرکت به چپ باید نوشتن یک نامه و برای حرکت به راست چند حالت ریاضی پایه را در ذهن بیاورد و در نهایت برای توقف باید چشمان خود را ببندد.جردن هفت سال پیش در یک تصادف رانندگی به طور موقت فلج شده بود اگرچه توانست به سرعت بهبود یابد، اما این تجربه وی را با احساس محدودیت استقلال و حرکت آشنا کرد.این جوان ۲۷ ساله تحقیقات خود را بر روی این صندلی چرخدار هوشمند به عنوان بخشی از پایان‌نامه خود آغاز کرد و موفق به کسب یک بورسیه برای ادامه این پژوهش شده است.این دستگاه می‌تواند به افرادی که قادر به استفاده از صندلیهای چرخدار کنونی و گزینه‌های کنترل آن برخوردار نبوده، این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به دست و تنها با قدرت فکر بطور مستقل حرکت کنند. کما اینکه این دستگاه قادر به احساس محیط اطراف خود بوده و یک کمک گردش امن را در جریان حرکت ارائه می‌کند.

این محققان در تلاش برای ارائه این صندلی چرخدار به بازار در سه سال آینده هستند.

دانشمندان هلندی نوعی پیاده‌رو را برای جاده‌ها ابداع کرده‌اند که قادر است دود و مه را مصرف کرده و کیفیت هوا را ارتقا دهد.

محققان دانشگاه فناوری آیندهوون یک بلوک را در شهر هنگلو هلند با روکش‌هایی پوشاندند که با اکسید تیتانیوم افشانه می‌شوند.این ترکیب قادر است آلاینده‌ها را از هوا برطرف کرده و آن‌ها را به مواد شیمیایی کمتر مضر تبدیل کند.این پوشش خیابانی جدید که «پیاده‌رو فتوکاتالیستی» نام گرفته، آلاینده اکسید نیتروژن را تا ۴۵ درصد در شرایط آب و هوایی ایده‌آل کاهش می‌دهد.اکسیدهای نیتروژن توسط خودروها و نیروگاه‌های برق تولید می‌شوند و با دیگر ترکیبات موجود در جو برای تشکیل مه و دود واکنش نشان می‌دهند.به گفته دیوید براون، رهبر ارشد این تحقیق، تحقیقات انجام‌شده پتانسل سطوح از لحاظ ‌شیمیایی مهندسی‌شده را برای ارتقا بیشتر کیفیت زندگی به ویژه در نواحی شهری اصلی نشان می‌دهد که در آن انتشارات ترافیکی در سطح بالایی است.

یک شرکت انگلیسی از یک دست پروتزی جدید رونمایی کرده که توسط یک برنامه تلفن همراه هوشمند قابل کنترل است.

شرکت «Touch Bionics» اعلام کرد که محصول فوق انقلابی«i-limb» آن با یک برنامه جدید «biosim» کنترل می‌شود.این برنامه که با جدیدترین محصولات اپل تطبیق‌پذیراست برای دستیابی سریع کاربران این دستهای مصنوعی به ۱۴ الگوی حرکتی و گرفتن طرحی شده است.این محصول برخلاف سایر پروتزهای رایج، به ارائه پنج انگشت کارا شامل انگشت شست با قابلیت گردش کامل به منظور ارتقاء مهارت پرداخته است.سازندگان این دستاورد را یک پیشرفت چشمگیر در فناوری i-limb خود خوانده‌اند.قدرت گردش انگشت شست به طور مستقیم توسط علائم عضله کاربر یا به طور خودکار به عنوان بخشی از الگوی حالت از پیش تعیین شده قابل کنترل است.گزینه جدید «گرفتن سریع» از برنامه کنترلی تلفن همراه biosim به کاربران اجازه می‌دهد تا به طور خودکار ۲۴ الگوی مختلف حرکت دست را بر روی پروتز خود با یک فشار بر روی نمایشگر فعال کنند.شرکت Touch Bionics در ماه ژانویه از دستیابی به ۱۰ میلیون پوند فروش سالیانه برای اولین بار خبر داده بود. طبق گزارش‌های این شرکت همچنین درآمد آن در سال ۲۰۱۲ پس از توسعه خطوط تولید تا ۱۷ درصد افزایش داشت.این توسعه شامل راه‌اندازی دست پروتزی « i-limbفوق‌العاده» و ارتقایی برای راه‌حل رقمی آن برای افراد فاقد انگشت بوده است.

ربونات از نظر قدرت، از ربات های چالاک و ماهر قبلی که شبیه انسان بودند پیشی گرفت؛ اما بدلیل رعایت ایمنی، بهتر است که فعلاً در کنار انسانها کار کند. این ربات می تواند اشیا 20 پوندی را با دستانش بالا برده و در فاصله نزدیک یا دور از بدنش نگه دارد. این مقدار حدود چهار برابر سنگین تر از مقداری است که سایر رباتهای ماهر قبلی نگه می داشتند.

ربونات 2، اولین ربات انسان نماست که حتی به فضا هم رفته است. آن از طریق فضاپیمای اکتشافی شاتل به ایستگاه فضایی بین المللی منتقل شده است. این ربات، یک ربات ماهر و چالاک بوده که توسط مهندسان ناسا و جنرال موتورز طراحی شده است و در حال انجام اولین ماموریت خود به سر می برد. صدایی مسلسل وار از این ربات تکرار می شود که می گوید: من در فضا هستم! سلام کیهان!

وزن این ربات بیش از 300 پوند بوده و از آلومینیوم و فولاد ساخته شده است و می تواند تا 20 پوند را با هر یک از دستانش بلند کند. هزینه ساخت آن بالغ بر 2.5 میلیون دلار بوده و دارای 38 پردازشگر کامپیوتری است. کریس وردیین ,یکی از مهندسین الکترونیک در پروژه ربونات ناسا، به دنیای کامپیوتر گفت:" فضانوردان و هیات اعزامی به فضا نیازمندند که با این ربات احساس راحتی کنند و این اولین ربات شبیه انسان در فضاست. من تصور می کنم آن در شروع کارش می تواند بسیار ترسناک باشد. اگر شما فیلمی درباره رباتها دیده باشید می توانید این طور حس کنید که آن واقعاً ترسناک است."

زمان هایی در تاریخ بود که حتی ساده ترین چیز هایی که هم اکنون اطرافمان مشاهده میکنیم یک رویا تلقی میشد. 10 سال پیش کسی از تلفن همراه استفاده نمیکرد، یا اگر با هزینه های فراوان آن را خریداری مینمود، با جثه بزرگ و سنگین آن مواجه میشد، اما اکنون بهترین گجت ها را میتوان در جیب هر فردی یافت.در سال های نه چندان دور فیلم هایی در سینما دیده میشد که عده ای میتوانستند یک تصویر سه بعدی از محلی را به نمایش در بیاورند. در بیشتر موارد این تصاویر قابل لمس و سه بعدی نبودند و یک تصویر شناور بودند. شما هم حتما دوست دارید که این تجربه را به صورت سه بعدی داشته باشید.

inFORM چیست؟

inFORM یک صفحه نمایش پویا است که میتواند تصایر سه بعدی را برای شما به نمایش در بیاورد، بنابراین کاربران میتوانند با اطلاعات دیجیتال به صورت ملموس ارتباط برقرار کنند. inFORM همچنین میتواند با محیط فیزیکی اطراف خود نیز ارتباط برقرار کند، برای مثال جسمی که بر روی این سطح حرکت میکند. شرکت کنندگان در یک کنفرانس ویدوئی میتوانند به صورت فیزیکی نمایش داده شوند که به آن ها قدرت حضور از راه دور و همچنین برقراری ارتباط را به صورت فیزیکی به انها میدهد.این صفحه نمایش پویا توسط متخصصان دانشگاه MIT امریکا ساخته شده است.

این گروه در حال حاضر در حال کاوش بروی حوزه های نرم افزاری برای استفاده در inFORM هستند. یکی از زمینه هایی که این گروه بر روی آن کار میکنند داده های جغرافیایی ، مانند نقشه ها، GIS ، مدل زمینی و مدل های معماری است. برنامه ریزان شهری و معماران میتوانند مدل سه بعدی از طراحی خود را برای درک بهتر مشاهده نمایند، به اشتراک بگذارند و در مورد طرح مورد نظر به بحث و گفتگو بنشینند.علاوه بر این، inFORM به طراحان این اجازه را میدهد که از مدل خود یک نمونه را بدون نیاز به چاپ سه بعدی (در رزولوشن های پایین) در اختیار داشته باشند.در نهایت، از این صفحه میتوان در تصویر برداری پزشکی همانند  CT scan استفده کرد. تصویر را به صورت سه بعدی مشاهده کرد و با آن تعامل داشت.

مشاهده ویدئو

دانلود با کیفیت HD

منبع : MIT

سیستم این دستگاه شبیه به ماشین های مخصوص حرکت روی برف است. این ماشین مجهز به موتورهای الکتریکی قوی است و میتواند روی برف و گٍل حرکت کند. همچنین مجهز به تکنولوژی سوخت سلول های هیدروژنی می باشد.

این کامپیوتر در ابتدا به نظر یک دستگاه بسیار ساده است اما تمامی امکانات یک کامپیوتر کامل را در اختیار دارد و می تواند در هر نقطه ای که یک سطح شیشه ای وجود داشته باشد کار کند. کامپیوترهای شخصی این روزها بیشتر به لپ تاپ های مختلف تبدیل شده اند و هر کسی دستگاه مخصوص به خودش را دارد اما این دستگاه ها در آینده چه شکلی خواهند بود؟ به تازگی طرحی از یک مهندس کامپیوتر به نام “جیکوب زاهور” ارائه شده است که به نظر می تواند طرحی از کامپیوترهای آینده ای باشد که در هر خانه ای از آن ها استفاده می شود.