حتما شنیده یا دیدهاید که افراد مبتلا به دیابت احتمالا در پای خود با مشکلاتی مواجه میشوند. این مشکل معمولا به صورت عدم وجود حس در پا دیده میشود که منجر به زخم فشارهای مزمن شده که این زخمها به نوبهی خود باعث قطع عضو انگشتان پا یا کف پا خواهند شد. درحالیکه استفاده از کشفهای تشخیص فشار یکی از شیوههای درمانی خوب به شمار میرود، موسسهی آلمانی فرانهوفر ادعای تولید جورابهای تشخیص فشاری را کرده که به شیوهی بهتری عمل میکنند.
هر جوراب آزمایشی ایجاد شده از سوی این موسسه از دو لایهی پارچهی نخی/ترکیبی رطوبتدار و دارای روزنههای تنفس تشکیل شده که در میان آنها یک غشای سیلیکونی کشیدنی وجود دارد. هر دو طرف این غشا با درمجموع 40 الکترود انعطافپذیر دیالکتریک ساخته شده از گرافیت یا دوده، پوشیده شده است. یک ماژول الکترونیک به انتهای هر جوراب متصل است.
با اعمال فشار به یک ناحیه از پا، سیلیکون آن ناحیه فشرده شده و باریکتر میشود، در نتیجه سطح افزایش مییابد. این عمل موجب افزایش ظرفیت الکتریکی در آن ناحیه میشود. با رشتههای رسانای متصل به سنسورها در آن بخش از جوراب، ماژول الکترونیکی این تغییر را تشخیص داده و به کاربر به صورت ارسال وایرلس یک آلارم به دستگاه موبایل، هشدار میدهد.
سنسورها در کف، پاشنه، قوزک و بالای پا قرار دارند. بر اساس اعلام فرانهوفر، این ترتیب موجب خواندن اطلاعات در سه بعد میشود. نسخهی نهایی این جوراب قابل شستشو بوده، و ماژول الکترونیکی آن به صورت موقت قابل درآوردن توسط کاربر است. هدف فرانهوفر در این است که از این جوراب نه فقط افراد دیابتی استفاده کنند، بلکه قابل کاربرد توسط افرادی مانند ورزشکارانی که باید نحوهی دویدن و موقعیتهای پایشان تحلیل شود، باشد. برآورد شد که این جورابها دارای هزینهی حدود 250 یورو (حدود 280 دلار) خواهند بود.
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: الکترونیک ، تکنولوژی نو ، ،